رشد شخصیت وراهکارهایی برای پیشرفت فردی

افکار هرفرد،اخلاق وسایر خصوصیات شخصی شما که در مجموع شروع به رشد می کنند وبا بالارفتن سن تقویت وتکمیل می شوند شخصیت را تشکیل میدهند.در هر سنی که باشید می توان ایرادات شخصیت را شناخت وبرطرف کرد ودر جهت اصلاح ورشد شخصیت خود گام بردارید. رشد شخصیت وعشق ورزی به خود از مهمترین راه های پیشرفت در زندگی هستند.هر اندازه شخصیت خود را بهبود دهید،در زمینه بهبود فردی گام مهمی برداشته اید و زندگی زیباتری خواهید داشت.برای اصلاح رفتارهای خودتان نکات زیر را یاد بگیرید:

توان نه گفتن را یاد بگیرید

برخی افراد در برابر خواسته هاییی که برایشان دردسر ایجاد می‌کند توانایی نه گفتن ندارند. این ناتوانی در برابر دفاع کردن از حقوق خود فرد یا تعیین حد ومرز در برابر خواسته‌های دیگران است. اگر اعتماد به نفس نداشته باشیم ونخواهیم مرزی در روابط خصوصی داشته باشیم همیشه آزار می‌بینیم.

همه افراد حق دارند که حیطه شخصی خود را از درخواستهای زیاد ونابه جای دیگران حفظ کنند. بدون عذاب وجدان باید در مواقع لزوم نه گفت زیرا کاری نباید کنیم که زندگی وآسایش خودمان را نصیب افرادی کنیم که تنها رسیدن به مقصد خودشان برایشان اهمیت دارد.

مثالی از توانایی نه گفتن

یک مثال بزنیم. فرض کنید یک فرد تنها هستید که شاغل هستید وزمان زیادی سر کار می‌مانید. آخر هفته کسی از اشنایانتان با شما تماس می‌گیرد ودرخواست دارد که از فرزندش نگه داری کنید. آیا نباید به او نه گفت؟ زیرا شما نیاز به استراحت یا نیاز دارید به کارهای خود رسیدگی کنید. اما بله می گویید از ترس اینکه مبادا ان فرد ناراحت شود وحق خودتان را نادیده می‌گیرید. یک بله اجباری به فرد مقابل می‌دهید در حالی که اگر خیلی راحت نه بگویید آن فرد درخواست کننده چاره دیگری برای خود می‌اندیشد.

یا فرض کنید شخصی پولی را از شما قرض می‌خواهد وآنموقع شما توانایی مالی ندارید که پولتان را به او بسپارید اما چون دلتان نمی‌خواهد او را ناراحت کنید درخواستش را می‌پذیرید و پول مورد نیاز خودتان را به او می‌دهید. ممکن است قرض گیرنده به موقع پول را تحویل ندهد وشما را دچار اذیت وزحمت کند. اینجا شما به دردسر افتاده‌اید. در حالیکه اگر قرض نمی‌دادید ان فرد شما را رها می‌کرد ودیگر قرضی از شما گرفته نمی‌شد.

زمانی که خودمان توانایی کاری را نداریم برای دیگران انجام دهیم نباید تعارف کنیم وبه اجبار قبول کنیم. گاهی پشیمانی نیز به دنبال دارد واگر آسیبی به زندگی شخصی ما وارد شود مقصر خودمان هستیم که از اول نه را انتخاب نکردیم. نباید ضعیف باشیم وهمواره خوشحال کردن دیگران را بر ارامش زندگی خود ترجیح دهیم.

برای رشد شخصیت و پیشرفت باید قاضی درون را خاموش کنیم.

جمله‌هایی از قبیل “تو نمی‌بایستی”،”چرا تو …نداری””تو هیچ موقع یاد نمی‌گیری…””چقدر چاق وبدهیکل هستی” ما معمولاً این صداها را در خود می‌شنویم یا گاهی دیگران این حرف‌ها را به ما می گویند که موجب آزار شخصیتی ماست وروحیه مارا کسل می‌کند واحساس بدی نسبت به خودمان پیدا می‌کنیم. این موضوع را قاضی درونی می گویند.

معمولاً یا پدر ومادرهایمان این حرف‌ها را به ما می گویند یا یک شخص آزار دهنده در نزدیکی ما مثل یک معلم.

یک روش وجود دارد که با این دیدگاه وندای منفی وقاضی مابانه که دائماً در حال اذیت ماست وهمواره سعی بر تخریب روحیه وشخصیت ما دارد مقابله کنیم.
یکبار در خلوت خود بنشینید وآن مواردی که شما را تا الان آزار داده را مخاطب قرار دهید واز آن‌ها بخواهید که از تو دور بمانند وبگو که من راه دیگری به غیر از تو را انتخاب می‌کنم ای قاضی درونی من. من کنترل رفتار واحساس خودم را دیگر دست تو نمی‌دهم وتسلیم تو نمی‌شوم و از این پس من خودم را دوست دارم وبه راهنمای درونم مراجعه می‌کنم تا مرا به آرامش وحس شادی درونی برساند.

خاموش کردن افکار منفی در خود

اگر ما درونمان را به دست اینگونه افکار منفی که بخواهند ما را قضاوت نادرست کنند بدهیم در واقع خودمان را نابود کرده‌ایم،و مانع بزرگی برای رشد شخصیت خود ساخته ایم. رها کردن خود در برابر آنچه که دیگران برای ما برنامه می‌چینند که ما چطور زندگی ورفتار کنیم مثل محیط خانواده واجتماع وایدئولوژی مختلف یا حتی رییس همه وهمه نشان دهنده نداشتن عشق وعلاقه نسبت به توانمندی خودمان است. نادیده گرفتن فکر وعقاید مثبت خودمان خسارت بدی را در طی زندگی برای ما می‌آورد و پشیمانی را گاهی اوقات به دنبال دارد.

اگر گرفتار نظرات اشتباه دیگران نسبت به خود بمانیم هرگز رشد شخصیت ، در زندگی نخواهیم داشت. هیچ کس نمی‌تواند به جای ما برایمان تعیین هدف وبرنامه ریزی کند واگر ما اجازه دهیم دیدگاه دیگران برای ما تعیین مسیر زندگی مشخص کند بی شک شکست می‌خوریم وزندگی غم انگیزی خواهیم داشت. پس اقتدارمان را باید همواره حفظ کنیم.

همواره باید به خودمان عشق بورزیم وراه عشق را سرلوحه زندگی خود قرار دهیم. نیروی عشق به خود ما را به آزادی ورهایی از بدی‌ها ومنفی ها می‌رساند وسبکبالی در زندگی وموفقیت وشادکامی را نصیب ما می‌کند. عشق وسیله‌ای برای داشتن انرژی زندگی خوب است. هر چقدر خودمان را دوست داشته باشیم در تعامل با دیگران نیز بهتر رفتار می‌کنیم.

یاد بگیرید خودتان ودیگران را ببخشید

همه افراد در زندگی با مشکلاتی روبرو می‌شوند که افراد دیگر در زندگی آنها به وجود آورده‌اند گاهی این افراد از خانواده ما ممکن است باشند یا از دوستان نزدیک ما. اما ما ،آنقدر باید به خودمان احترام بگذاریم وانقدر اعتماد به نفس داشته باشیم که خودمان را گرفتار کینه ونگرانی نکنیم وتوانایی بخشش آن افراد را داشته باشیم وموضوعات ناراحت کننده را از یاد ببریم. زیرا در طی زندگی افراد باید با تعامل دیگران زندگی کنند با بخشش دیگران باید خود را رها کنیم.افراد بخشش دار از رشد شخصیت، بهتری بهره مند می شوند زیرا درگیر ناراحتی های روحی و افسردگی نمی مانند .

منظور از این دیدگاه بخشش این است که کینه را در دل نگه نداریم وممکن است با خود تمرینی انجام دهیم تا بخشش را در قلب ما جاری کند. با خود خلوت کنید وموضوع ناراحت کنند هرا در ذهن بیاورید وبا خود بگویید من دیگر نگران این اتفاق نیستم وناراحت نیستم وتمرکز کنید وچند بار با خود تکرار کنید که من نگران وناراحت این اتفاق نیستم.

آن فردی که شما را آزار داده در ذهن خود مجسم کنید وبا خود بگویید من تو را بخشیده‌ام وبرایت آرزوی موفقیت وسلامتی دارم وآنقدر تکرار وتمرین کنید تا از حالت کینه بیرون بیایید ورها شوید تا نگرانی به سمت شما نیاید. این تمرین حس خشنودی درونی را تقویت می‌کند وشما را از غم وناراحتی دور می‌کند.

برای رشد شخصیت باید،به دنبال علاقه‌هایتان بروید

اگر تصور کنیم سن ما بالارفته وبه سن پیری رسیده‌ایم به چه چیزهایی علاقه داشته‌ایم که به ان برسیم وبهترین موقعیتی را که در آن سن برای خودمان تصور می‌کنیم داشته باشیم چیست؟
هر شغل حرفه یا مهارتی را که دلخواهمان است خوب باید تصور کنیم وبه آن بیندیشیم وچون ما یکبار برای همیشه زندگی می‌کنیم وجاییی برای افسوس خوردن نباید در خود بگذاریم تا همیشه حس رضایت درونی داشته باشیم.

گاهی اوقات به خاطر تلاش بیشتر از آرزوها وعلایق خوبمان عقب می‌مانیم زیرا عادت داریم که در سکون و در وضعیت عادی خود بمانیم.
اگر دنبال علایق واهداف خود حرکت وتلاش کنیم واگر نتوانیم انها را به دست بیاوریم نهایتاً درس‌ها وتجربه های زیادی در زندگی داریم که برایمان بسیار ارزشمند است. باید در زندگی جایگاه خود را محکم وهمانطور که می‌پسندیم بسازیم ونگذاریم جبر جامعه یا خانواده ما را در مسیری ناپسند قرار دهد.
علایق خود را بشناسیم واز الان هدف داشته باشیم که چطور به انها برسیم واز هیچ کوششی دریغ نکنیم زیرا انتخاب زندگی دلخواه داشتن حق ماست وقابل دسترسی است.

مسولیت زندگی خود را بر عهده بگیریم تا رشد شخصیت را کسب نماییم

منظور از مسولیت زندگی این است که در برابر هر اتفاقی وهر انتخابی که در زندگی داریم بتوانیم پاسخ گو باشیم ونتایج انتخاب‌هایمان را بر عهده بگیریم. باید بتوانیم با روشی مناسب زندگی خود را مدیریت کنیم ودر برابر هر اتفاقی عکس العمل مناسب داشته باشیم.
اگر فرد نخواهد مدیریت زندگی را عهده دار باشد همواره بدبین ومنفی است ودر برابر هر چیزی احساس ناتوانی می‌کند وبه جای آنکه دنبال راه حل باشد، مشکل را بزرگ می‌بیند وهمیشه به دیگران تکیه دارد. او در برابر یک “نه” بزرگ زندگی می‌کند.

شخصی که مسولیت زندگی را بر عهده می‌گیرد هرگز دنبال ترحم نمی‌رود وطوری رفتار می‌کند که از عهده کارهای بربیاید وهمواره انسان مثبت اندیش وچاره جو وتلاشگر است. از هیچ تلاشی برای کامیابی در زندگی کوتاهی نمی‌کند وانتخاب می‌کند در میدان زندگی پیروزمندانه قدم بردارد وآینده را می‌سازد. هیچ گاه نقش قربانی در زندگی انتخاب نمی‌کند وبا خود می‌گوید:”من مسئول کامل تمام چیزهایی هستم که امروز برایم اتفاق افتاده است، زیرا همه انتخاب‌هایم به من اجازه می‌دهند که بزرگتر شوم.

در برابر حوادثی که پیش روی ما در زندگی است نباید شانه خالی کرد وعقب نشینی کرد وهمواره در تکاپو جنبش درزندگی باید بود تا به حس رضایت درونی از زندگی خویش برسیم.
با قبول کردن مسولیت هایمان توانایی بالایی در رشد شخصیتی خودمان خواهیم داشت وجایگاه مهمی در جامعه کسب می‌کنیم.